به نقل از «ایسنا»

عرصه و حریم محوطه باستانی گودین تپه تعیین می‌شود

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۰۲۱۸۵

ایسنا/کرمانشاه یک باستان‌شناس کرمانشاهی از گودین تپه کنگاور به عنوان یکی از شاخص‌ترین و بارزترین آثار بجای مانده از دوره مادها در ایران نام برد و گفت: قرار است ظرف یک ماه آینده تعیین عرصه و حریم گودین تپه آغاز شود.

مرتضی گراوند در گفت و گو با ایسنا، از تپه گودین کنگاور به عنوان یکی از مهمترین محوطه های باستانی در غرب ایران نام برد و اظهارکرد: این محوطه به اذعان بسیاری از باستان شناسان یکی از شاخص ترین و بارزترین آثار بجای مانده از دوران مادهاست که تاکنون کاوش شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: این محوطه باستانی برای اولین بار در سال ۱۹۶۱ شناسایی شد و در سال ۱۹۶۵ توسط یک گروه باستان شناسی از موزه سلطنتی کانادا به سرپرستی دکتر "کایلر یانگ" مورد گمانه زنی و کاوش قرار گرفت.

این باستان شناس کرمانشاهی مساحت کل این محوطه باستانی را حدود ۱۴ تا ۱۵ هکتار اعلام کرد و گفت: در کاوش های باستان شناسی صورت گرفته در این محوطه که چند سال ادامه داشت، یازده لایه فرهنگی از سه دوره پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی کشف شد.

وی یکی از مهمترین کشفیات در این محوطه باستانی را کشف تعداد قابل توجهی سفال با رنگ ها و نقوش و فرم های خاص عنوان کرد و ادامه داد: طی این کاوش ها مشخص شد که در این محوطه انبارها و سالن هایی برای انبار سفال وجود داشته که به نظر می رسد این منطقه در گذشته مکانی برای تجارت سفال به مناطق و کشورهای مختلف بوده که همین مسئله گودین تپه را از سایر محوطه های باستانی کاوش شده متمایز می کند.

گراوند خاطرنشان کرد: علاوه بر سفال، بقایای آثار معماری و فلزی از جمله وسایل برنزی و ظرف سنگی، مراکز تجاری، اداری و سیاسی، الواح گلی و مهره ها و انبارهای ذخیره آذوقه و ارگ و قلعه نیز در این محوطه کشف شده است.

وی گفت: وجود یازده لایه فرهنگی از حدود پنج هزار سال قبل از میلاد مسیح تا دوره اسلامی باعث شده تا محوطه گودین تپه به عنوان پایه لایه‌نگاری تعریف شده در زاگرس مرکزی و حتی فلات ایران باشد.

این باستان شناس کرمانشاهی اضافه کرد: علیرغم اینکه محوطه باستانی گودین تپه دارای اهمیت بسیار بالای باستان شناسی است، اما متاسفانه طی سالهای گذشته چندان مورد توجه قرار نگرفته و حتی بخش هایی از آن هم تخریب شده است.

وی تصریح کرد: یکی از علل تخریب بخش‌هایی از این محوطه باستانی، عدم تعیین عرصه و حریم آن در سالهای گذشته بوده است.

گراوند که مسئولیت نظارت بر اجرای پروژه تعیین عرصه و حریم این محوطه باستانی را برعهده گرفته، افزود: خوشبختانه پس از سالها قرار است ظرف یک ماه آینده تعیین عرصه و حریم گودین تپه آغاز شود که این مسئله می تواند در آینده به حفظ و جلوگیری از تخریب و تعرض به آن کمک کند.   

محوطه ۷۵۰۰ ساله گودین تپه، در ساحل جنوبی شاخه شمال شرقی رودخانه گاماسیاب در دره کنگاور و در حدود یک کیلومتری شمال روستایی به همین نام واقع شده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری گودین تپه محوطه باستانی کاوش باستان شناسی کنگاور استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها استانی سیاسی دهه كرامت استانی ورزشی استانی علمی و آموزشی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها محوطه باستانی تعیین عرصه و حریم گودین تپه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۰۲۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد

آفتاب‌‌نیوز :

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.

حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.

او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.

در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.

باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.

منبع: خبرگزاری ایسنا